به نقل از «قدس آنلاین»

گفتمان توحیدی با اقتدا به سبک زندگی ائمه (ع) بوجود می‌آید

تاریخ انتشار: ۵ تیر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۰۷۴۶۵۰

حجت الاسلام حسین درودی با بیان این روایت از امام باقر (ع) که زبان آدمی، کلید هر خوبی و بدی است و سزاوار آن است که مومن بر زبان خود مهر بزند، همان گونه که بر کیسه زر و سیم خویش مهر می زند؛ با توجه به این فرمایش امام پنجم با دو موضوع مهم روبرو می شویم؛ یکی انسان شناختی و اختیار و انتخاب آدمی و دیگری ارزش شناختی و اهمیت آموزش که برای دست یابی به کلید رمزخوانی از نیازهای محاوره ای انسان لازم است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی افزود: با توجه به این کلام امام باقر (ع) آدمی هم قادر است از زبان خویش، خیر و خدمت و راهگشایی برداشت کند و هم با چنین زبانی زخم دل ایجاد کند و بنیان خانواده و ادبیات تمدنی و مکالمات خودسازی و جامعه پردازی را با چالش های ویرانگر مواجه کند؛ همچنان که این آسیب عالمگیر در مناظرات مدیران و مسئولان و نیز ارتباط والدین با فرزندان یا بهانه هایی تحت عنوان ایجاد فضای با نشاط و شادی آفرین همگان را می آزارد.

درودی با استناد به آیه 18 سوره قاف گفت: قرآن می فرماید انسان هیچ سخنی را به زبان نمی‌آورد، مگر آنکه در کنارش فرشته‌ای نگهبان، حاضر و آماده ثبت است. در واقع الفاظی که از زبان ما خارج می شود و مکالمه و محاوره ای پدید می آورد؛ در روح و روان ما ثبت و ضبط می شود و گریز از آثار ضد ارزشی آن بر کسی ممکن نیست؛ همچنانکه آثار ارزشی آن اعتماد آفرینی و آرامش را به همراه خود دارد. در نتیجه امام (ع) نیاز مبرم آدمی به آموزش زبان انسانی و سازنده جامعه توحیدی را تبیین کرده اند.

وی با اشاره به عصر حاکم در زمان امام باقر (ع) گفت: فضای حاکم در عصر آن حضرت به دلیل خروج آموزش مسلمانان از جایگاه توحیدی به نقطه ای رسیده بود که اشخاص به سادگی دست به جعل احادیث می زدند. از همین رو مهم ترین دروغ پردازی ها درباره امامت بعد از پیامیر اعظم (ص) صورت گرفت که این دروغ پردازی و مجموعه پیوست تبلیغاتی علیه خاندان عصمت و طهارت به جسارت های وقیحانه ای منتهی شد که یزیدیان با آن همه جنایات که یک نمونه آن تصرف مدینه به دستور یزید بن معاویه بود و تاریخ از بیان هتک حرمت زنان و قتل و غارت توسط سربازان یزید شرم دارد؛ در چنین فضای غبار آلود علمی و فرهنگی، امام باقر (ع)، درسی تحت عنوان چگونگی محافظت از زبان دارند.

آموزش رمزگذاری زبان حلم

این کارشناس دینی همچنین به موضوعی با عنوان آموزش رمز گذاری زبان با حلم از سوی امام باقر (ع) پرداخت و گفت: یک مرد مسیحی، به جای کلمه باقر از کلمه بقر به معنای گاو استفاده کرد تا امام پنجم را مسخره کند ولی امام بدون آنکه از خود ناراحتی نشان دهد و اظهار عصبانیت کند، با کمال سادگی گفت «نه، من بقر نیستم، من باقرم.» آن مرد مسیحی گفت تو پسر زنی هستی که آشپز بود و امام پاسخ داد که شغلش این بوده و عار و ننگی محسوب نمی شود. دوباره آن مرد گفت که مادرت سیاه و بی شرم و بد زبان بوده و امام باقر (ع) فرمود اگر این نسبت ها که به مادرم می دهی، راست است، خدا او را بیامرزد و از گناهش بگذرد و اگر دروغ است خدا از گناه تو بگذرد که دروغ و افترا بستی.

وی افزود: مشاهده این همه بردباری از مردی که قادر بود همه گونه موجبات آزار یک مرد خارج از دین اسلام را فراهم آورد، کافی بود که انقلابی در روحیه آن مرد مسیحی ایجاد کند که بی درنگ هم ایجاد کرد و سرانجام او را به سوی اسلام مشرف کرد. از این کلاس آموزشی امام باقر (ع) به خوبی در می یابیم که انسان برای بهره گیری از اعضا و جوارح خود نیاز به الگوی معصوم دارد و تولید ادبیات گفتمان توحیدی میسر نمی شود مگر با اقتداء به سبک زندگی انسان های تربیت شده ازجانب خالق یکتا و بی همتا

درمانگری نزاع های لفظی

درودی از ضرورت درمانگری نزاع های لفظی در میان افراد سخن گفت و افزود: گاهی در محیط های آموزشی و اداری شکایت هایی از کمی و کندی فعالیت ها به گوش می رسد و برای درمانگری آن هم از سوی عام و خاص دستوراتی را شاهد هستیم و لی کمتر مشاهده می کینم که از این درس امام باقر (ع) راهکاری معرفی شده باشد. به عبارت دیگر مردم در خانواده و جامعه آموزش می بینند که چگونه از خانه و کاشانه و نیز حساب های بانکی و اسرار و اطلاعات تلفن همراه خویش محافظت کنند در صورتی که آموزش های رایج در جامعه بعد از آسیب رسانی و آفات نا امن کننده و آثار تخریبی آن است ولی آموزش امام باقر (ع) برای پیشگیری و افزایش اختیار و انتخاب افراد و ناکامی شیطان و همچنین بستن درِ ورودی بر روی دشمن قسم خورده انسان است. از همین رو ظهور و بروز این نوع درس ها از اهل بیت عصمت و طهارت (ع) در کتاب های درسی و متون آموزشی لازم است تا به صورت تخصصی در برنامه های درسی دیده شود.

منبع: خبرگزاری ایرنا

منبع: قدس آنلاین

کلیدواژه: سبک زندگی اخلاق امام باقر

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۰۷۴۶۵۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

فال حافظ امروز : یک غزل ناب و یک تفسیر گویا (11 اردیبهشت)

به عزم توبه سحر گفتم استخاره کنم
بهار توبه شکن می‌رسد چه چاره کنم

سخن درست بگویم نمی‌توانم دید
که می خورند حریفان و من نظاره کنم

چو غنچه با لب خندان به یاد مجلس شاه
پیاله گیرم و از شوق جامه پاره کنم

به دور لاله دماغ مرا علاج کنید
گر از میانه بزم طرب کناره کنم

ز روی دوست مرا چون گل مراد شکفت
حواله سر دشمن به سنگ خاره کنم

گدای میکده‌ام لیک وقت مستی بین
که ناز بر فلک و حکم بر ستاره کنم

مرا که نیست ره و رسم لقمه پرهیزی
چرا ملامت رند شرابخواره کنم

به تخت گل بنشانم بتی چو سلطانی
ز سنبل و سمنش ساز طوق و یاره کنم

ز باده خوردن پنهان ملول شد حافظ
به بانگ بربط و نی رازش آشکاره کنم

تفسیر :

با آرزوهای محال و دست نیافتنی عمر خود را هدر ندهید و عاقلانه فکر کنید و تصمیم بگیرید. هرگز از خط تعادل خارج نشوید و از افراط و تفریط برحذر باشید.

اگرچه ناملایمات زندگی فشار زیادی به شما آورده اما شجاعت خود را حفظ کنید و در برابر سختی ها سر خم نکنید که انشالله به نیت دل خود برسید.

زندگی نامه حافظ

حافظ، شاعر فارسی زبان قرن هشتم هجری بوده که در سال ۷۲۷ هجری قمری در شهر شیراز متولد شد. پدر او بهاءالدین محمد نام داشت که در دوران کودکی حافظ، از دنیا رفت. حافظ در دوران نوجوانی شاگرد نانوا بود و به‌همراه مادرش زندگی سختی را سپری می‌کرد. گفته می‌شود او در اوقات فراغت خود به مکتب‌خانه‌ای که نزدیک نانوایی بود می‌رفت و خواندن و نوشتن را از همان جا فراگرفته است. او در مجالس درس علما و بزرگان زمان خود شرکت می‌کرد و نیز‌زمان برای کسب درآمد به کارهای سخت و طاقت فرسا می‌پرداخت. خانه حافظ در محله شیادان شیراز بود.

این شاعر بزرگ در دوران جوانی بر تمام علوم مذهبی و ادبی مسلط شد و در دهه بیست زندگی خود به یکی از مشاهیر علم و ادب سرزمین خود تبدیل شد. جالب است بدانید که او قرآن را به‌طور کامل حفظ بود و به همین خاطر تخلص حافظ را برای او انتخاب کردند. شمس الدین محمدبن بهاءالدین محمد حافظ شیرازی حدود چهل سال در حوزه درس استادان آن زمان از قبیل قوام الدين عبدالله، مولانا بهاء الدين عبدالصمد بحرآبادی، مير سيد شريف علامه گرگانی، مولانا شمس الدين عبدالله و قاضی عضدالدين عيجی  شرکت می‌کرد و به همین خاطر به اکثر دانش‌های زمان خود مسلط بود.

حافظ در دوران شاه شیخ ابواسحاق به دربار راه پیدا کرد و شغل دیوانی را برای خود انتخاب کرد. او علاوه بر شاه ابواسحاق، در دربار شاهان دیگری همانند شاه شیخ مبارزالدین، شاه شجاع، شاه منصور و شاه یحیی نیز حضور پیدا کرده بود. حافظ از طریق دیوانی امرار معاش می‌کرد و شاعری شغل اصلی او نبود. جالب است بدانید که بزرگ‌ترین گناه از نظر حافظ، ریاکاری و مردم‌فریبی بود. حافظ در دوران زندگی خود اشعار به‌ویژه غزلیات بسیار زیبا و معنی‌داری سروده است که نیز‌اکنون پس از گذشت قرن‌ها از آن، بوی تازگی داده و خواندنش آرامش‌بخش است. دیوان اشعار حافظ شامل غزلیات، قصیده، مثنوی، قطعات و رباعیات می‌شود.

حافظ در دوران جوانی عاشق دختری به نام شاخه نبات شد؛ البته برخی بر این عقیده‌اند که نام همسر حافظ نسرین بود و او این نام را به‌دلیل شیرین زبانی معشوقه‌اش به او اختصاص داده است. او برای رسیدن به معشوقه‌اش، ۴۰ شبانه روز را به‌طور مستمر در آرامگاه باباکوی شب زنده‌داری کرده و به دعا پرداخت. سپس، با شاخه نبات ازدواج کرد و حاصل این ازدواج یک فرزند پسر بود. حافظ تنها یک بار ازدواج کرد و پس از مرگ همسرش مجرد ماند. به همین خاطر بسیاری از عارفان و عاشقان، عشق مقدس و واقعی را در حافظ جستجو می‌کنند. پسر این شاعر بزرگ نیز در دوران جوانی در راه سفر نیمه‌کاره به هند همراه پدرش از دنیا رفت.

در تقویم رسمی ایران، ۲۰ مهر روز بزرگداشت حافظ است و هر ساله در این روز مراسم بزرگداشت حافظ با حضور پژوهشگرانی در سراسر دنیا روی آرامگاهش در شهر شیراز برگزار می‌شود.

 

آثار حافظ

دیوان حافظ شامل ۵۰۰ غزل، ۴۲ رباعی و چند قصیده است که آن را در در ۵۰ سال از زندگی خود سروده است؛ یعنی به‌طور متوسط در هر سال تنها ۱۰ غزل سروده است؛ زیرا او در لحظاتی خاص به سرودن اشعار خود می‌پرداخت و تمرکز خود را روی خلق آثاری ناب گذاشته بود که شایسته مقام معشوق باشد. این نکته بسیار قابل‌توجه و تامل‌برانگیز بوده و به همین خاطر دیوان او را به یک کتاب خاص و خواندنی تبدیل کرده است. دیوان حافظ بیش از ۴۰۰ بار به زبان فارسی و زبان‌های دیگر دنیا به چاپ رسیده است. حافظ لقب ماهرترین غزل‌سرای زبان فارسی را نیز با اقتدار از آن خود کرده و تک بیت‌های او بسیار درخشان و تماشایی است.

شاید تعبیر کردن یا قدرت تاویل پذیری را بتوان از مهم‌ترین خصوصیات اشعار حافظ به حساب آورد؛ زیرا هر کس که دیوان حافظ را باز کرده و غزلی از آن می‌خواند، با توجه به شرایط روحی خود برداشت متفاوتی از آن می‌کند؛ به‌گونه‌ای که حافظ آن شعر را فقط برای حال آن لحظه او سروده است. در اشعار حافظ، تناسبات هنری به شکلی ظریف و دقیق رعایت شده‌اند و ایهام و ابهام را به جا و درست به کار برده است. در برخی از اشعار حافظ، زبان طنز نیز به کار گرفته شده تا ناگفته‌ها به کمک زبان طنز بیان شود.

کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: فال حافظ امروز : یک غزل ناب و یک تفسیر گویا (9 اردیبهشت)